ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Π.Ε.∆.Α 22.08.12
Οικονομική κρίση και Τοπική Αυτοδιοίκηση
Νίκος Ζενέτος - ∆ήμαρχος Ιλίου
Οικονομική κρίση και Τοπική Αυτοδιοίκηση
Νίκος Ζενέτος - ∆ήμαρχος Ιλίου
Όπως κάθε φορά που συνεδριάζουν τα συλλογικά μας όργανα, έτσι και σήμερα θα ασχοληθούμε και πάλι με τα οικονομικά της Τ.Α.
Αυτή τη φορά, όμως, βρισκόμαστε στο επίκεντρο της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία της Πατρίδας μας, η οποία συνοδεύεται και από την διάλυση του παραγωγικού της ιστού.
∆εν χωρά καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν από τις πιο πολλές κυβερνήσεις της μεταπολεμικής περιόδου ή καλύτερα από τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι κυβερνώντες διαχειρίστηκαν με το χειρότερο τρόπο τον Εθνικό πλούτο βάζοντας σε προτεραιότητα το προσωπικό συμφέρον ενάντια στα συμφέροντα του λαού και του Έθνους.
Σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση, μέσα σ΄ αυτή την οικονομική καταιγίδα, καλείται και πάλι να σηκώσει ένα μεγάλο οικονομικό βάρος.
Θα τα καταφέρει όμως ή είναι σε οριακό σημείο;
Για να δούμε το βαθμό προσφοράς της στην δημοσιονομική πολιτική:
ΚΑΠ 2009 2.845.000.000 2012 1.186.000.000 - 60%
ΣΑΤΑ 2009 847.500.000 2012 380.000.000 - 55%
Μεταφερόμενες αρμοδιότητες 926.000.000
Αν είμαστε προ του 2010, προ Καλλικράτη δηλαδή, θα μιλούσαμε για τομές στην Τ.Α. προκειμένου να εξοικονομήσουμε πόρους.
Σήμερα όμως έχουμε τις ακόλουθες αλλαγές και μειώσεις οι οποίες απαντούν στα οικονομικά δεδομένα της πατρίδας μας.
Αυτή τη φορά, όμως, βρισκόμαστε στο επίκεντρο της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στην ιστορία της Πατρίδας μας, η οποία συνοδεύεται και από την διάλυση του παραγωγικού της ιστού.
∆εν χωρά καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν από τις πιο πολλές κυβερνήσεις της μεταπολεμικής περιόδου ή καλύτερα από τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι κυβερνώντες διαχειρίστηκαν με το χειρότερο τρόπο τον Εθνικό πλούτο βάζοντας σε προτεραιότητα το προσωπικό συμφέρον ενάντια στα συμφέροντα του λαού και του Έθνους.
Σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση, μέσα σ΄ αυτή την οικονομική καταιγίδα, καλείται και πάλι να σηκώσει ένα μεγάλο οικονομικό βάρος.
Θα τα καταφέρει όμως ή είναι σε οριακό σημείο;
Για να δούμε το βαθμό προσφοράς της στην δημοσιονομική πολιτική:
ΚΑΠ 2009 2.845.000.000 2012 1.186.000.000 - 60%
ΣΑΤΑ 2009 847.500.000 2012 380.000.000 - 55%
Μεταφερόμενες αρμοδιότητες 926.000.000
Αν είμαστε προ του 2010, προ Καλλικράτη δηλαδή, θα μιλούσαμε για τομές στην Τ.Α. προκειμένου να εξοικονομήσουμε πόρους.
Σήμερα όμως έχουμε τις ακόλουθες αλλαγές και μειώσεις οι οποίες απαντούν στα οικονομικά δεδομένα της πατρίδας μας.
∆ήμοι από 1034 σε 325.
Νομαρχίες από 54 σε 0
| προ του 2010 | μετά το 2010 | ποσοστό % | |
| ∆ήμαρχοι | 1.034 | 325 | -69% |
| ∆ημοτικοί Σύμβουλοι | 16.390 | 9.375 | -43% |
| Πρόεδροι ∆.Σ. | 914 | 325 | -64% |
| Αντιδήμαρχοι | 2.298 | 1.498 | -35% |
| Ειδικοί Σύμβουλοι -Συνεργάτες | 2.298 | 1.498 | -35% |
Ανάλογοι Νομάρχες, Αντινομάρχες, Πρόεδροι νομαρχιακών Συμβουλίων, Νομαρχιακοί Σύμβουλοι, Πρόεδροι, Αντιπρόεδροι, μέλη Νομικών Προσώπων κ.λ.
| προ του 2010 | μετά το 2010 | ποσοστό % | |
| Νομικά Πρόσωπα ∆.∆. | 4.300 | 520 | -88% |
| ∆ΕΥΑ | 230 | 126 | -45% |
| Λοιπές επιχειρησεις | 1.350 | 492 | -64% |
| Σύνολο Ν.Π.-επιχειρήσεων | 5.880 | 1.138 | -81% |
Σχολικές Επιτροπές 9.000 850 -91%
Ύστερα από τα παραπάνω στοιχεία, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αν
ακολουθούσε το παράδειγμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ο υπόλοιπος
δημόσιος τομέας, ίσως να είχαμε μια κοινωνικά δίκαιη και συντεταγμένη
διέξοδο από την κρίση.
Ίσως να μην είχαμε φτάσει στην απαράδεκτη προσπάθεια ενοχοποίησης και διασυρμού του ελληνικού λαού, των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας, ούτε στις οριζόντιες περικοπές των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Φτάνει πια…
Αφήστε την Τ.Α. απερίσπαστη στον πόλεμο κατά της φτώχιας, αφήστε τη να μπορεί να πληρώνει τους εργαζόμενούς της, να στηρίξει τους οικονομικά αδύνατους, τους άνεργους, τους νεόπτωχους, αφού είναι ο μόνος φορέας που παραμένει κοντά στην κοινωνία την κοιτάζει στα μάτια, αισθάνεται την ανάσα της και νοιάζεται γι΄ αυτήν.
Ίσως να μην είχαμε φτάσει στην απαράδεκτη προσπάθεια ενοχοποίησης και διασυρμού του ελληνικού λαού, των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας, ούτε στις οριζόντιες περικοπές των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Φτάνει πια…
Αφήστε την Τ.Α. απερίσπαστη στον πόλεμο κατά της φτώχιας, αφήστε τη να μπορεί να πληρώνει τους εργαζόμενούς της, να στηρίξει τους οικονομικά αδύνατους, τους άνεργους, τους νεόπτωχους, αφού είναι ο μόνος φορέας που παραμένει κοντά στην κοινωνία την κοιτάζει στα μάτια, αισθάνεται την ανάσα της και νοιάζεται γι΄ αυτήν.
Πηγή : http://www.ilion.gr/web/guest/anna/archive/13181
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου