Του Δημήτρη Μαριδάκη
Εφημερίδα Χανιώτικα Νέα
Καθημερινό γολγοθά αποτελεί για πεζούς, άτομα με κινητική αναπηρία και ηλικιωμένους η κίνηση στους δρόμους των Χανίων, αλλά και πανελλαδικά, εξαιτίας της ιδιότυπης 'κατοχής' δημόσιων χώρων και πεζοδρομίων από αυτοκίνητα, όπως και της παντελούς έλλειψης σεβασμού από πολλούς οδηγούς των τροχοφόρων.
Οι δυσκολίες για όσους επιλέγουν να μετακινηθούν με τα πόδια ή όσους δεν έχουν άλλη επιλογή, όπως για παράδειγμα μητέρες με καροτσάκια ή άτομα με αναπηρία, είναι μεγάλες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η ασφαλής μετακίνηση καθίσταται αδύνατη, αφού τα πεζοδρόμια είναι αδιάβατα λόγω των παρκαρισμένων αυτοκινήτων.
Συνέπεια αυτού οι πεζοί αναγκάζονται συχνά πυκνά να κατεβαίνουν μέσα στον δρόμο, αλλά και -κυρίως- τα άτομα με αναπηρία να αισθάνονται ανεπιθύμητα μέσα στην πόλη που ζουν.
Οι συγκοινωνιολόγοι κάνουν λόγο για έλλειμμα παιδείας και δημοκρατίας της ελληνικής κοινωνίας που αντανακλάται στους δρόμους, ενώ προσδοκούν ότι η κρίση θα επιβάλει μια αλλαγή προς το καλύτερο στις μετακινήσεις, αναγκάζοντας τους πολίτες να στραφούν στο περπάτημα και σε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης.
Από την πλευρά τους μέλη του αναπηρικού κινήματος επισημαίνουν ότι αυτό που απουσιάζει είναι ο σεβασμός προς οποιονδήποτε δεν μετακινείται με αυτοκίνητο με συνέπεια τα άτομα αυτά να βιώνουν καθημερινά τον κίνδυνο και την ταλαιπωρία.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να αλλάξει η κατάσταση απαιτείται να υπάρξει, μεταξύ άλλων, και πολιτική βούληση με στόχο να ενθαρρυνθούν οι εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης μέσα στην πόλη, αλλά και να καλλιεργηθεί μια άλλη συμπεριφορά των οδηγών προς τους πεζούς...
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
«Αντανάκλαση του πολιτισμού μας»
«Η τραγική εικόνα που παρατηρείται καθημερινά στους δρόμους των ελληνικών πόλεων είναι αντανάκλαση του πολιτισμού μας και της θεώρησής μας για την πόλη και τη σχέση μας με τους συμπολίτες μας». Αυτό επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Θάνος Βλαστός, στον οποίο θέσαμε το ερώτημα γιατί να επικρατεί αυτό το 'χάος' στους δρόμους.
«Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να περιοριστεί στο αυτοκίνητο, αλλά στη σχέση χώρου και αυτοκινήτου. Κι αυτό γιατί δώσαμε προτεραιότητα στο αυτοκίνητο εις βάρος της πόλης που σημαίνει ότι δεν αξιολογήσαμε την πόλη», τόνισε ο κ. Βλαστός και πρόσθεσε ότι ειδικά οι Ελληνες «δεν ανέπτυξαν ποτέ μια αστική συνείδηση ούτε οικοδόμησαν έναν πολιτισμό της πόλης, που σημαίνει να δίνεις αξία στο γεγονός ότι έχεις δίπλα σου άλλους και το θεωρείς ως μια ευκαιρία για να μοιραστείς πράγματα μαζί τους». Παράλληλα, επεσήμανε ότι στην ελληνική κοινωνία οι θεσμοί, οι οποίοι θεσπίστηκαν για να εφαρμόζουν τους κανόνες (αστυνομία κ.ά.), δεν λειτούργησαν ποτέ αποτελεσματικά με συνέπεια οι πιο αδύνατοι κρίκοι (πεζοί, άτομα με αναπηρία κ.λπ.) να μένουν απροστάτευτοι απέναντι στην 'παντοκρατορία' του αυτοκινήτου.
«Στην Ελλάδα αυτοί όλοι οι φορείς δεν έχουν κανένα κύρος και δεν αφέθηκαν να παίξουν τον ρόλο τους. Επομένως, δεν έχουμε στην Ελλάδα τα εργαλεία για να κάνουμε μια πόλη, που είναι ένας κατ? εξοχήν χώρος με κανόνες. Και γιατί αυτό; Επειδή ο Ελληνας δεν έχει παράδοση και ιστορία δημοκρατίας», ανέφερε ο κ. Βλαστός, ενώ στην παρατήρησή μας ότι η Δημοτική Αστυνομία κόβει χιλιάδες κλήσεις κάθε χρόνο σχολίασε: «Το ζήτημα δεν είναι μόνο να κόβεις κλήσεις, αλλά και να επενδύσεις σε εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα στο περπάτημα, αλλά πρέπει να υπάρχουν πεζοδρόμια, στο ποδήλατο, αλλά πρέπει να έχεις ποδηλατοδρόμους, στη δημόσια συγκοινωνία κ.λπ. Η ελληνική πόλη όμως δεν έχει τίποτα από αυτά. Γι? αυτό λέμε ότι λείπει ο πολιτισμός, αλλά και ο θεσμός που θα προστατεύσει τον πιο αδύνατο», τόνισε ο καθηγητής του Ε.Μ.Π.
Πάντως ο κ. Βλαστός επεσήμανε ότι η σημερινή οικονομική συγκυρία μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά ως προς το συγκεκριμένο πρόβλημα, αφού θα αναγκαστούν οι πολίτες να επιλέξουν άλλους τρόπους μετακίνησης. «Σε συνθήκες πτώχευσης πρέπει να κοιτάξουμε να σταματήσουμε την πλάκα και τις πολυτέλειες γιατί αυτό που επιχειρούσαμε τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια πολυτέλεια που ξεπερνούσε τις δυνατότητές μας», τόνισε και πρόσθεσε: «Πρέπει να κοιτάξουμε να κάνουμε τις πόλεις μας πιο 'φθηνές' και πιο υγιεινές. Να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια, να κάνουμε μικρότερα μήκη μετακινήσεων, να περπατάμε λίγο παραπάνω και να κάνουμε ποδήλατο... Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να φτιάξουμε κι άλλους δρόμους, αλλά να κάνουμε μετακινήσεις που κοστίζουν λιγότερο, όπως να μπούμε στα λεωφορεία».
Σε ό,τι αφορά δε τη στάση της πολιτείας ο κ. Βλαστός ήταν κατηγορηματικός: «Λύσεις υπάρχουν και δεν χρειάζονται χρήματα. Χρειάζεται πολιτική βούληση γιατί το πρόβλημα είναι πολιτικό. Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τίποτα ή να ξοδέψουμε λεφτά. Χρειάζεται να σοβαρέψουμε και βεβαίως ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι τεχνικές λύσεις πρέπει να δοθούν».
ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ:
«Δεν υπάρχει σεβασμός»
«Αυτό που απουσιάζει από τους ελληνικούς δρόμους είναι ο σεβασμός προς τους πεζούς και τα άτομα με αναπηρία. Δεν υπάρχει μια κοινωνική προσέγγιση από μέρους των οδηγών και η οδήγηση έχει ταυτιστεί με τη νοοτροπία ότι 'παίρνω το αυτοκίνητο και είμαι κυρίαρχος των δρόμων και των πεζοδρομίων'». Ο Χανιώτης στην καταγωγή, αντιδήμαρχος Ιλίου και πρόεδρος της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Βαγγέλης Αυγουλάς, μιλώντας στα 'Χ.Ν.', περιέγραψε την καθημερινή ταλαιπωρία που υφίστανται τα άτομα με αναπηρία στις μετακινήσεις τους.
«Ο σεβασμός προς τον πεζό, δυστυχώς, δεν διδάσκεται. Τελευταία μάλιστα, εκτός από τη γνώριμη κατάσταση με κατειλημμένες ράμπες, την έλλειψη σεβασμού στα πάρκινγκ των ατόμων με αναπηρία, τα αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια και πεζοδρόμους, η κατάσταση έχει γίνει ακόμα χειρότερη πανελλαδικά. Λόγω των αυξημένων φόρων στο αυτοκίνητο είναι πολλοί που παραδίδουν τις πινακίδες και αφήνουν τα αμάξια τους εγκαταλελειμμένα οπουδήποτε. Ετσι συναντάμε πολύ συχνά παρατημένα αυτοκίνητα σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια, αλάνες, δημόσιους χώρους κ.α., τα οποία μένουν εκεί για μήνες», τόνισε ο κ. Αυγουλάς, ενώ αναφέρθηκε σ? ένα ακόμα αρνητικό φαινόμενο το οποίο 'έφερε' μαζί της η κρίση: «Τελευταία παρατηρούμε ότι ακολουθείται μια άτυπη πολιτική όπου -λόγω κρίσης- η Δημοτική Αστυνομία θέλει να μειώσει λίγο τον αριθμό των κλήσεων που δίνει. Ουσιαστικά, όμως, το μόνο που πριμοδοτείται με αυτόν τον τρόπο από την εκάστοτε πολιτική ή αυτοδιοικητική εξουσία είναι η μεγαλύτερη ταλαιπωρία των πεζών, των ατόμων με αναπηρία ή των μητέρων με καροτσάκια κ.λπ. που κινούνται στους δρόμους». Σε ό,τι αφορά δε τις θέσεις στάθμευσης για τα αναπηρικά αυτοκίνητα ο κ. Αυγουλάς τόνισε ότι το πρόβλημα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με τις διαδικασίες απογραφής που έγιναν πρόσφατα. «Είναι πολλές οι καταγγελίες πανελλαδικά τώρα που κλήθηκαν όλα τα άτομα να παρουσιαστούν στα Κ.Ε.Π. για την απογραφή όσων παίρνουν επίδομα πρόνοιας ή και όσοι απογράφονται στο ΙΚΑ και υποχρεούνται σε φυσική παρουσία. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι δεν υπάρχουν σε δημόσιες υπηρεσίες διασφαλισμένα τα αναπηρικά πάρκινγκ για να μπορεί να προσέλθει κάποιος, να αφήσει το αμάξι απ? έξω και να κάνει τη δουλειά του».
Ωστόσο, όπως τόνισε ο πρόεδρος της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών τα προβλήματα στην προσπάθεια μετακίνησης μέσα στην πόλη δεν σταματούν εκεί: «Στα Χανιά, όπως και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, δυστυχώς, η απομάκρυνση από το κέντρο συνδυάζεται πολλές φορές και με τη μη ύπαρξη πεζοδρομίων. Επίσης, κάποιες φορές, μπορεί τον δρόμο με το πεζοδρόμιο να τον χωρίζουν μεγάλα χαντάκια ή αυλάκια από έργα που έγιναν και δεν έκλεισαν και τα οποία ούτε περιφράζονται ούτε κλείνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο κ. Αυγουλάς.
Πηγή : http://www.haniotika-nea.gr/93652-%CE%91%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B7%20%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7%20%CF%84%CE%B1%20%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC%20.html
Εφημερίδα Χανιώτικα Νέα
Καθημερινό γολγοθά αποτελεί για πεζούς, άτομα με κινητική αναπηρία και ηλικιωμένους η κίνηση στους δρόμους των Χανίων, αλλά και πανελλαδικά, εξαιτίας της ιδιότυπης 'κατοχής' δημόσιων χώρων και πεζοδρομίων από αυτοκίνητα, όπως και της παντελούς έλλειψης σεβασμού από πολλούς οδηγούς των τροχοφόρων.
Οι δυσκολίες για όσους επιλέγουν να μετακινηθούν με τα πόδια ή όσους δεν έχουν άλλη επιλογή, όπως για παράδειγμα μητέρες με καροτσάκια ή άτομα με αναπηρία, είναι μεγάλες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η ασφαλής μετακίνηση καθίσταται αδύνατη, αφού τα πεζοδρόμια είναι αδιάβατα λόγω των παρκαρισμένων αυτοκινήτων.
Συνέπεια αυτού οι πεζοί αναγκάζονται συχνά πυκνά να κατεβαίνουν μέσα στον δρόμο, αλλά και -κυρίως- τα άτομα με αναπηρία να αισθάνονται ανεπιθύμητα μέσα στην πόλη που ζουν.
Οι συγκοινωνιολόγοι κάνουν λόγο για έλλειμμα παιδείας και δημοκρατίας της ελληνικής κοινωνίας που αντανακλάται στους δρόμους, ενώ προσδοκούν ότι η κρίση θα επιβάλει μια αλλαγή προς το καλύτερο στις μετακινήσεις, αναγκάζοντας τους πολίτες να στραφούν στο περπάτημα και σε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης.
Από την πλευρά τους μέλη του αναπηρικού κινήματος επισημαίνουν ότι αυτό που απουσιάζει είναι ο σεβασμός προς οποιονδήποτε δεν μετακινείται με αυτοκίνητο με συνέπεια τα άτομα αυτά να βιώνουν καθημερινά τον κίνδυνο και την ταλαιπωρία.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, για να αλλάξει η κατάσταση απαιτείται να υπάρξει, μεταξύ άλλων, και πολιτική βούληση με στόχο να ενθαρρυνθούν οι εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης μέσα στην πόλη, αλλά και να καλλιεργηθεί μια άλλη συμπεριφορά των οδηγών προς τους πεζούς...
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
«Αντανάκλαση του πολιτισμού μας»
«Η τραγική εικόνα που παρατηρείται καθημερινά στους δρόμους των ελληνικών πόλεων είναι αντανάκλαση του πολιτισμού μας και της θεώρησής μας για την πόλη και τη σχέση μας με τους συμπολίτες μας». Αυτό επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο συγκοινωνιολόγος και καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Θάνος Βλαστός, στον οποίο θέσαμε το ερώτημα γιατί να επικρατεί αυτό το 'χάος' στους δρόμους.
«Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να περιοριστεί στο αυτοκίνητο, αλλά στη σχέση χώρου και αυτοκινήτου. Κι αυτό γιατί δώσαμε προτεραιότητα στο αυτοκίνητο εις βάρος της πόλης που σημαίνει ότι δεν αξιολογήσαμε την πόλη», τόνισε ο κ. Βλαστός και πρόσθεσε ότι ειδικά οι Ελληνες «δεν ανέπτυξαν ποτέ μια αστική συνείδηση ούτε οικοδόμησαν έναν πολιτισμό της πόλης, που σημαίνει να δίνεις αξία στο γεγονός ότι έχεις δίπλα σου άλλους και το θεωρείς ως μια ευκαιρία για να μοιραστείς πράγματα μαζί τους». Παράλληλα, επεσήμανε ότι στην ελληνική κοινωνία οι θεσμοί, οι οποίοι θεσπίστηκαν για να εφαρμόζουν τους κανόνες (αστυνομία κ.ά.), δεν λειτούργησαν ποτέ αποτελεσματικά με συνέπεια οι πιο αδύνατοι κρίκοι (πεζοί, άτομα με αναπηρία κ.λπ.) να μένουν απροστάτευτοι απέναντι στην 'παντοκρατορία' του αυτοκινήτου.
«Στην Ελλάδα αυτοί όλοι οι φορείς δεν έχουν κανένα κύρος και δεν αφέθηκαν να παίξουν τον ρόλο τους. Επομένως, δεν έχουμε στην Ελλάδα τα εργαλεία για να κάνουμε μια πόλη, που είναι ένας κατ? εξοχήν χώρος με κανόνες. Και γιατί αυτό; Επειδή ο Ελληνας δεν έχει παράδοση και ιστορία δημοκρατίας», ανέφερε ο κ. Βλαστός, ενώ στην παρατήρησή μας ότι η Δημοτική Αστυνομία κόβει χιλιάδες κλήσεις κάθε χρόνο σχολίασε: «Το ζήτημα δεν είναι μόνο να κόβεις κλήσεις, αλλά και να επενδύσεις σε εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα στο περπάτημα, αλλά πρέπει να υπάρχουν πεζοδρόμια, στο ποδήλατο, αλλά πρέπει να έχεις ποδηλατοδρόμους, στη δημόσια συγκοινωνία κ.λπ. Η ελληνική πόλη όμως δεν έχει τίποτα από αυτά. Γι? αυτό λέμε ότι λείπει ο πολιτισμός, αλλά και ο θεσμός που θα προστατεύσει τον πιο αδύνατο», τόνισε ο καθηγητής του Ε.Μ.Π.
Πάντως ο κ. Βλαστός επεσήμανε ότι η σημερινή οικονομική συγκυρία μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά ως προς το συγκεκριμένο πρόβλημα, αφού θα αναγκαστούν οι πολίτες να επιλέξουν άλλους τρόπους μετακίνησης. «Σε συνθήκες πτώχευσης πρέπει να κοιτάξουμε να σταματήσουμε την πλάκα και τις πολυτέλειες γιατί αυτό που επιχειρούσαμε τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια πολυτέλεια που ξεπερνούσε τις δυνατότητές μας», τόνισε και πρόσθεσε: «Πρέπει να κοιτάξουμε να κάνουμε τις πόλεις μας πιο 'φθηνές' και πιο υγιεινές. Να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια, να κάνουμε μικρότερα μήκη μετακινήσεων, να περπατάμε λίγο παραπάνω και να κάνουμε ποδήλατο... Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να φτιάξουμε κι άλλους δρόμους, αλλά να κάνουμε μετακινήσεις που κοστίζουν λιγότερο, όπως να μπούμε στα λεωφορεία».
Σε ό,τι αφορά δε τη στάση της πολιτείας ο κ. Βλαστός ήταν κατηγορηματικός: «Λύσεις υπάρχουν και δεν χρειάζονται χρήματα. Χρειάζεται πολιτική βούληση γιατί το πρόβλημα είναι πολιτικό. Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τίποτα ή να ξοδέψουμε λεφτά. Χρειάζεται να σοβαρέψουμε και βεβαίως ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι τεχνικές λύσεις πρέπει να δοθούν».
ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ:
«Δεν υπάρχει σεβασμός»
«Αυτό που απουσιάζει από τους ελληνικούς δρόμους είναι ο σεβασμός προς τους πεζούς και τα άτομα με αναπηρία. Δεν υπάρχει μια κοινωνική προσέγγιση από μέρους των οδηγών και η οδήγηση έχει ταυτιστεί με τη νοοτροπία ότι 'παίρνω το αυτοκίνητο και είμαι κυρίαρχος των δρόμων και των πεζοδρομίων'». Ο Χανιώτης στην καταγωγή, αντιδήμαρχος Ιλίου και πρόεδρος της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, Βαγγέλης Αυγουλάς, μιλώντας στα 'Χ.Ν.', περιέγραψε την καθημερινή ταλαιπωρία που υφίστανται τα άτομα με αναπηρία στις μετακινήσεις τους.
«Ο σεβασμός προς τον πεζό, δυστυχώς, δεν διδάσκεται. Τελευταία μάλιστα, εκτός από τη γνώριμη κατάσταση με κατειλημμένες ράμπες, την έλλειψη σεβασμού στα πάρκινγκ των ατόμων με αναπηρία, τα αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια και πεζοδρόμους, η κατάσταση έχει γίνει ακόμα χειρότερη πανελλαδικά. Λόγω των αυξημένων φόρων στο αυτοκίνητο είναι πολλοί που παραδίδουν τις πινακίδες και αφήνουν τα αμάξια τους εγκαταλελειμμένα οπουδήποτε. Ετσι συναντάμε πολύ συχνά παρατημένα αυτοκίνητα σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια, αλάνες, δημόσιους χώρους κ.α., τα οποία μένουν εκεί για μήνες», τόνισε ο κ. Αυγουλάς, ενώ αναφέρθηκε σ? ένα ακόμα αρνητικό φαινόμενο το οποίο 'έφερε' μαζί της η κρίση: «Τελευταία παρατηρούμε ότι ακολουθείται μια άτυπη πολιτική όπου -λόγω κρίσης- η Δημοτική Αστυνομία θέλει να μειώσει λίγο τον αριθμό των κλήσεων που δίνει. Ουσιαστικά, όμως, το μόνο που πριμοδοτείται με αυτόν τον τρόπο από την εκάστοτε πολιτική ή αυτοδιοικητική εξουσία είναι η μεγαλύτερη ταλαιπωρία των πεζών, των ατόμων με αναπηρία ή των μητέρων με καροτσάκια κ.λπ. που κινούνται στους δρόμους». Σε ό,τι αφορά δε τις θέσεις στάθμευσης για τα αναπηρικά αυτοκίνητα ο κ. Αυγουλάς τόνισε ότι το πρόβλημα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με τις διαδικασίες απογραφής που έγιναν πρόσφατα. «Είναι πολλές οι καταγγελίες πανελλαδικά τώρα που κλήθηκαν όλα τα άτομα να παρουσιαστούν στα Κ.Ε.Π. για την απογραφή όσων παίρνουν επίδομα πρόνοιας ή και όσοι απογράφονται στο ΙΚΑ και υποχρεούνται σε φυσική παρουσία. Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι δεν υπάρχουν σε δημόσιες υπηρεσίες διασφαλισμένα τα αναπηρικά πάρκινγκ για να μπορεί να προσέλθει κάποιος, να αφήσει το αμάξι απ? έξω και να κάνει τη δουλειά του».
Ωστόσο, όπως τόνισε ο πρόεδρος της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών τα προβλήματα στην προσπάθεια μετακίνησης μέσα στην πόλη δεν σταματούν εκεί: «Στα Χανιά, όπως και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, δυστυχώς, η απομάκρυνση από το κέντρο συνδυάζεται πολλές φορές και με τη μη ύπαρξη πεζοδρομίων. Επίσης, κάποιες φορές, μπορεί τον δρόμο με το πεζοδρόμιο να τον χωρίζουν μεγάλα χαντάκια ή αυλάκια από έργα που έγιναν και δεν έκλεισαν και τα οποία ούτε περιφράζονται ούτε κλείνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο κ. Αυγουλάς.
Πηγή : http://www.haniotika-nea.gr/93652-%CE%91%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%B7%20%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7%20%CF%84%CE%B1%20%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC%20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου